මම චමරි. පොඩි කාලෙ ඉඳන් මම ආසයි වේවැල් වලින් ලමයි ගුටිකනව බලන්න. මගෙ වයසෙ ගෑනු ලමයිම ගුටි කනවට තමයි මම ගොඩක්ම ආස. එහෙම ගුටි කෑවම පස්සෙ පාරවල් හිටින්න ඔනි. එතකොට තමයි ලස්සන. සමහර දවස් වලට මම අපේ පන්තියෙ ටීචට කේලම් කියලත් ලමයින්ට ගස්සවල තියෙනව. එහෙම කරල මම ගොඩක් විනෝද වුනා. සමහර දවස් වලට ගුටි කාපුවම ලමයි ඇඹරි ඇඹරි අමරුවෙන් ඉන්නව දැක්කම මට මාර සතුටුයි. තව සමහර ලමයින්ට ගුටි කාපුවම චූ යනව.
එහෙම තමයි ලමයින්ට ගහන ඕන කියල අම්මල කියනව මට ඇහිල තියෙනව. මගෙ යාලුවො ගුටි කාපු දවසට මම උන් එක්ක ටොයිලට් ගිහින් ගුටි කාපු එක බලනව. පාරවල් හිටින්න වැදිලනම් මට ඊට වඩා සතුටක් නෑ ඉතින්. යාලුවො ඒක දන්නෙ නෑනෙ. ඉතින් මම දුකයි වගේ ඉන්නව. ඔහොම ඉන්නකොට මට ආස හිතුන මටත් පනිශ්මන්ට් එකක් තිබුනනම් ශෝක් කියල. ඒත් සාමාන්යෙන් මම පන්තියේ නිතර ගුටි කන නරක ලමයෙක් නෙවෙයි. ඒ නිසාමද මන්ද මට ගොඩක් ආස හිතුන පනිශ් වෙන්න. මේක කාටවත් කිවුවොත් මට පිස්සු කියල හිතයිනෙ. ඒ නිසා කාටවත් කියන්නත් බෑ. කල්පනා කරද්දි මට ඉස්සෙල්ලාම මතක් උනේ අපේ ගෙදර බිත්තියේ එල්ලලා තියෙන වේවැල. ඉස්කෝලෙ ඇරිල ගෙදර යනකන් මට ඉවසිල්ලක් නැති උනා. ස්කූල් ගවුම පිටින් වෙවැලෙන් ගුටි කනකොට කොහොමද කියල මට මැවිල පෙනුන. ගවුම උස්සල පාරවල් හිටල තියෙනව දකින්න මට ඔන උනා. පන්තියෙ කලේ මොනවද කිය